Therese Hilbert wordt al decennialang gefascineerd door vulkanen; door hun specifieke vorm die een diepe krater omhult als een mantel, en door hun dreigende onvoorspelbaarheid en ontembaarheid. Ze zijn verbonden met de kleuren vuurrood, zwavelgeel, en het zwart van gestolde lava, ingebed in vele schakeringen grijs. In de loop der jaren bezocht Therese vele vulkanen. Gesteenten die ze daar vond, vooral het vulkanisch glas obsidiaan, bracht ze mee naar huis om ze later in haar sieraden te verwerken. Het zijn ruige remnanten uit het dynamische binnenste van de aarde, die contrasteren met haar strenge, strakke sieraadvormen en de zachte glans van gepatineerd zilver. Als metafoor voor de krachten en energieën die ons begeleiden, aansporen en beheersen.