Lisa Walker exposeerde voor het eerst in Galerie Ra in 2002, onder de titel Haberdashery. Afkomstig uit Nieuw Zeeland, gebruikte zij de fourniturenwinkels aldaar als inspiratie voor de enorme collectie sieraden waarmee ze afstudeerde aan de Akademie der Bildenden Kunsten in München. Ze verwerkt waardeloze en ook wel kitscherige materialen in haar sieraden. Daarbij past ze nauwelijks traditionele edelsmeedtechnieken toe, maar plakt ze haar werken vaak (zichtbaar) in elkaar. Haar presentatie bij Ra op de KunstRai 2005 heette dan ook: Glued, Bashed, Sewed, Squashed, Chucked, Painted, Licked. Op de KunstRai 2016 kon je Ra’s galeriehouder zelfs over het werk van Lisa horen zeggen: ‘en het is ook niet zo mooi gemaakt’. Dat bleek geen beletsel voor enthousiaste aankopen. De laatste jaren gebruikt ze gevonden en gebruikte materialen die een persoonlijke geschiedenis hebben, zoals restmaterialen uit Karls atelier of speelgoed van de kinderen. Een stap verder, en controversiëler, gaat Lisa, door afbeeldingen van bestaande kunstwerken op het internet, haast letterlijk om te zetten in sieraden, zoals bij de Fischli and Weiss Bracelet, Shoes. Ze stoeit met de begrippen beïnvloeden en kopiëren, en schuwt het debat daarover niet. Zelf zegt ze daarover: ‘I learned a long time ago that you don’t have to find the answers, it’s enough for the works to keep asking the questions.’Lisa Walkers nieuwste werk gaat over de niet aflatende overvloed van het moderne leven.