Floor Mommersteeg construeert luchtige, transparante vormen uit nylondraad; een materiaal dat fonkelt als glas, sterk en stevig is en zich laat kleuren in de tinten van de lucht en de zee. Haar vormtaal wordt steeds organischer en vrijer. De draadstructuren verdichten en verwijden zich en bewegen zich daardoor vloeiend om het lichaam. Floor maakte broches die lijken te groeien als cellen; armbanden als samenklonterende kristallen; colliers als gestolde lava. Haar sieraden lijken momentopnamen van een dynamisch proces.